عبث آفرینش
عبث به معنای بیهوده و بیهدف است. در دین و زندگی دهم، عبث آفرینش به این معنی است که خلقت بدون هدف و فلسفه خاصی انجام شده است. این مفهوم در مقابل آفرینشی است که با حکمت و هدف الهی صورت گرفته است.
در تفکر اسلامی، خلقت دارای هدفی مشخص و حکمتهایی عمیق است. آفرینش انسان و جهان با هدف عبادت و معرفت الهی انجام شده است.
- آفرینش برای آزمایش انسان است.
- آفرینش برای تکامل روحی انسان است.
- آفرینش برای شناخت و عبادت حق تعالی است.
بنابراین، آفرینش عبث و بیهوده نیست، بلکه دارای حکمت و هدف است.