عالم برزخ مرحلهای بین زندگی دنیوی و آخرت است. در لغت، برزخ به معنای حائل و جداکننده است و در اصطلاح، مرحلهای است که پس از مرگ و پیش از رسیدن به بهشت یا دوزخ است.
ویژگیهای عالم برزخ شامل:
- جداکننده بین دنیا و آخرت
- محل حسابرسی اعمال
- وجود حیات و شعور
- ارتباط با دنیا
حیات در عالم برزخ به صورت دیگری نسبت به زندگی دنیوی است و با توجه به اعمال فرد در دنیا، زندگی در برزخ متفاوت خواهد بود.
شعور و آگاهی در برزخ وجود دارد و افراد از اعمال و سرنوشت خود آگاه هستند.
برخی از نشانههای شعور و آگاهی در برزخ:
- احساس شادی یا ناراحتی
- آگاهی از وضعیت خود و دیگران
ارتباط میان برزخ و دنیا از طریق اعمال و دعا برقرار است.
نشانههای تداوم این ارتباط شامل:
- دعا برای اموات
- تاثیر اعمال زندهها بر اموات
این ارتباط نشاندهنده پیوستگی زندگی در دنیا و برزخ است.
