صفات فاعلی و مفعولی
در زبان فارسی، صفات فاعلی و مفعولی از جمله صفاتی هستند که معنای فعلي دارند. صفات فاعلی به آن دسته از صفات گفته می‌شود که به انجام‌دهنده کار یا دارنده یک صفت اشاره می‌کنند. این صفات معمولاً با افزودن پسوند «-نده» به بن ماضی یا مضارع فعل ساخته می‌شوند.
مثال‌ها:
- دانا (دان + ا): کسی که می‌داند.
- آزرده (آزرد + ه): کسی که آزرده شده است.
- رونده (رو + نده): کسی که می‌رود.
صفات مفعولی نیز به صفاتی اشاره دارند که به کسی یا چیزی که فعل بر آن واقع شده است، دلالت می‌کنند. این صفات معمولاً با افزودن پسوند «-ه» یا «-یده» به بن ماضی فعل ساخته می‌شوند.
- دیده (دی + ه): چیزی که دیده شده است.
- شنیده (شنید + ه): چیزی که شنیده شده است.
یادآوری ایمنی: در استفاده از این صفات دقت کنید تا مفهوم جمله را به درستی منتقل کنید.
