مقایسه انحلال‌پذیری نیتروژن و کلر
انحلال‌پذیری گازها در آب به عوامل مختلفی مانند دما، فشار و ماهیت گاز بستگی دارد. در دمای ثابت و فشار یکسان، انحلال‌پذیری گازها به برهم‌کنش‌های بین مولکولی بین گاز و آب وابسته است.
کلر (Cl2) نسبت به نیتروژن (N2) انحلال‌پذیری بیشتری در آب دارد؛ زیرا کلر با آب واکنش می‌دهد و ترکیبات دیگری مانند اسید هیدروکلریک (HCl) و اسید هیپوکلرو (HOCl) تشکیل می‌دهد:
این واکنش باعث افزایش انحلال‌پذیری کلر در آب می‌شود.
در مقابل، نیتروژن گازی است که به طور کلی با آب واکنش نمی‌دهد و انحلال‌پذیری آن در آب بسیار کم است.
بنابراین، انحلال‌پذیری کلر در آب بیشتر از نیتروژن است.
یادآوری ایمنی: هنگام کار با کلر و ترکیبات آن، باید احتیاط کرد زیرا کلر گازی سمی است و می‌تواند مشکلات تنفسی ایجاد کند.
