گیرنده‌های چشایی و مسیر انتقال پیام در مغز
گیرنده‌های چشایی در زبان و سایر نواحی دهان قرار دارند. این گیرنده‌ها به صورت سلول‌های ویژه‌ای هستند که می‌توانند پنج طعم اصلی (شیرین، ترش، شور، تلخ و اومامی) را تشخیص دهند.
گیرنده‌های چشایی خود نورون نیستند، بلکه سلول‌های اپیتلیالی ویژه‌ای هستند که با نورون‌های حسی سیناپس برقرار می‌کنند.
- هنگامی که یک ماده غذایی به این گیرنده‌ها می‌رسد، سیگنال‌های شیمیایی به نورون‌های حسی منتقل می‌شود.
- این نورون‌ها پیام چشایی را از طریق اعصاب مربوطه (مانند عصب چهره‌ای) به مغز ارسال می‌کنند.
- پیام‌های چشایی ابتدا به هسته‌های خاصی در مغز میانی و سپس به قشر مخ ارسال می‌شوند تا طعم درک شود.
گیرنده‌های حسی می‌توانند بخشی از دندریت نورون‌ها باشند. در مورد گیرنده‌های چشایی، این گیرنده‌ها به صورت سلول‌های ویژه‌ای هستند که با نورون‌های حسی در ارتباط هستند.
یادآوری ایمنی: هنگام انجام آزمایش‌های مربوط به طعم، از مواد غیرسمی و ایمن استفاده کنید.
