تحریک کانال های پروتئینی در زیست شناسی یازدهم
در زیست شناسی یازدهم، سه نوع اصلی از پروتئین های غشایی مورد بحث قرار می گیرد: کانال های نشتی، کانال های دریچه دار و پمپ های سدیم-پتاسیم.
- کانال های نشتی: این کانال ها به طور دائم باز هستند و نیازی به تحریک ندارند. آن ها اجازه می دهند یون ها به طور آزادانه از غشا عبور کنند.
- کانال های دریچه دار: این کانال ها با تحریک باز می شوند. تحریک می تواند به صورت تغییر در پتانسیل الکتریکی غشا (دریچه های ولتاژی) یا اتصال یک مولکول خاص به کانال (دریچه های لیگاندی) باشد.
- پمپ های سدیم-پتاسیم: این پمپ ها با مصرف ATP، یون های سدیم را از سلول خارج و یون های پتاسیم را به داخل سلول منتقل می کنند. آن ها به طور مداوم در حال کار هستند و نیازی به تحریک خاصی برای شروع کار ندارند، اما فعالیت آن ها وابسته به وجود ATP است.
بنابراین، فقط کانال های دریچه دار هستند که با تحریک باز می شوند. کانال های نشتی و پمپ های سدیم-پتاسیم به تحریک خاصی برای باز شدن یا شروع فعالیت نیاز ندارند.
