پاسخ
حرف مشبهة بالفعل، حرفی است که بر سر جمله اسمیه می‌آید و آن را نصب می‌دهد. این حروف عبارتند از: إنّ، أنّ، کأنّ، لکنّ، لیت و لعلّ.
در گزینه‌ها به‌دنبال جمله‌ای باشیم که یکی از حروف مشبهة بالفعل در آن به‌کار رفته باشد.
- الف) ذلِکَ الکِتابُ لا رَيْبَ فيهِ هُديً لِلْمُتَّقينَ → رَيْبَ اسم لا و «لا» در این آیه عاطفه است نه نافية.
- ب) کُنتُم خَيرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ → «کان» در این آیه به‌همراه مشتقاتش فعل ماضی است.
- ج) کَأَنَّ الْمُشتَريَ مُتَرَدِّدٌ في شِراءِ الْبِضاعَةِ → کَأَنَّ حرف مشبهة بالفعل است.
- د) مَهديّاً فائِزٌ في مُسابَقَةِ کُرَةِ الْمِنضَدَةِ → جمله اسمیه است و فعل ناقص ندارد.
بنابراین گزینه «ج» صحیح است.
