تشبیه یعنی چیزی را به چیز دیگر تشبیه دادن و در تشبیه 4 رکن داریم: مشبه، مشبه به، ادات تشبیه و وجه تشبیه. مشبه آنی است که می‌گوییم مثل آن است و مشبه به آنی است که می‌گوییم فلان چیز مثل آن است. ادات تشبیه چیزی است که با آن نسبت دادن انجام می‌شود مثل مانند، مثل و غیره. وجه شبیه آن است که وجه مشترک بین مشبه و مشبه به است.
تشخیص یا جان بخشی یعنی به یک چیز بی جان ویژگی‌های یک جاندار را نسبت دادن. مثلاً "درخت خوابید".
مبالغه یعنی چیزی را بیش از حد بزرگ کردن. مثلاً "اینقدر که بهت گفتم زبونم مو درآورد".
تضاد یعنی در یک عبارت یا بیت، دو کلمه متضاد وجود داشته باشد.
کنایه یا سخن پوشیده گفتن است. در کنایه، یک کلمه دو معنی دارد: یک معنای نزدیک و یک معنای دور. ما با معنای دور کار داریم. مثلاً "آب در هاون کوبیدن" معنای نزدیکش این است که واقعاً آب را در هاون بکوبیم و معنای دورش این است که کار بیهوده انجام دادن.
[removed] امیدوارم فهمیده باشی.
