آرایه ادبی در شعر
در بيت « خرد را نيست تاب نور آن روي برو از بهر او چشم دگر جوي» آرايه تشخيص به کار رفته است.
آرايه تشخيص يا جان‌بخشی به اين معناست که به يک شيء يا مفهوم غير انساني، ويژگی‌ها و رفتارهای انساني نسبت داده شود. در اين بيت، «خرد» و «چشم» هر دو مفاهيم انتزاعي هستند که به آنها توانايي‌هايي نسبت داده شده است.
- «خرد را نيست تاب نور آن روي» نشان مي‌دهد که خرد توانايي ديدن نور آن روي را ندارد.
- «برو از بهر او چشم دگر جوي» يعني به دنبال چشمي ديگر براي ديدن آن روي باش.
اين بيت با نسبت دادن توانايي ديدن به خرد و چشم، از آرايه تشخيص استفاده کرده است.
