پاسخ:
در جمله "حافظا ای تویی استاد شعر و شعرگویی"، "حافظا" منادا و "ای" حرف ندا است.
منادا به کسی یا چیزی اشاره میکند که مورد خطاب قرار میگیرد. در اینجا "حافظا" به حافظ اشاره دارد.
حرف ندا، حرفی است که برای جلب توجه مخاطب به کار میرود. در این جمله "ای" به عنوان حرف ندا استفاده شده است.