ده بيت شعر شامل فعل، فاعل، معني و مفعول

تجزیه و تحلیل ده بیت شعر با اجزای فعل، فاعل، مفعول و معنی

در این بخش به بررسی ده بیت شعر با اجزای مختلف آن‌ها می‌پردازیم.

• بیت اول: «ای ایران ای مرز پرگهر» - فاعل: ایران، مفعول: مرز پرگهر، فعل: است (به معنی وجود داشتن)
• بیت دوم: «خداوندگار جان و خرد» - فاعل: خداوندگار، مفعول: جان و خرد، فعل: است (به معنی آفریدن)
• بیت سوم: «زبان و ادب پیرایهٔ گشت» - فاعل: زبان و ادب، مفعول: پیرایه، فعل: گشت (به معنی تبدیل شدن)
• بیت چهارم: «تو را ز کعبه و بتخانه گوی» - فاعل: تو، مفعول: کعبه و بتخانه، فعل: گوی (به معنی گفتن)
• بیت پنجم: «که هستی و نیستی نشانت دهد» - فاعل: او، مفعول: نشان، فعل: دهد (به معنی دادن)
• بیت ششم: «ز مستان اگر بوی مستی رسد» - فاعل: مستان، مفعول: بوی مستی، فعل: رسد (به معنی رسیدن)
• بیت هفتم: «به کام دل همه کنی اگر» - فاعل: تو، مفعول: کام دل، فعل: کنی (به معنی انجام دادن)
• بیت هشتم: «تو را ز دشمنانت ایمن کند» - فاعل: تو، مفعول: دشمنانت، فعل: کند (به معنی محافظت کردن)
• بیت نهم: «اگر چه در طلبت همی‌رود» - فاعل: او، مفعول: طلبت، فعل: رود (به معنی رفتن)
• بیت دهم: «به هر جا که باشی تو را بیابد» - فاعل: او، مفعول: تو، فعل: بیابد (به معنی یافتن)

این بیت‌ها شامل اجزای مختلفی چون فعل، فاعل و مفعول هستند و هر یک مفهوم خاصی را بیان می‌کنند.