تعریف بن ماضی و بن مضارع
بن ماضی: بخشی از فعل است که با افزودن «ـَ» یا «ـَه» یا «ـیده» به آن، گذشتهٔ ساده ساخته می‌شود. مانند: رفت، خور، گفته، شنیده
بن مضارع: بخشی از فعل است که با افزودن «می» و شناسه‌های مضارع به آن، زمان حال ساخته می‌شود. مانند: رو، خور، شنو
روش شناخت مفعول در جمله
مفعول واژه یا گروهی است که به آن چیزی داده می‌شود یا کاری روی آن انجام می‌گیرد.
برای پیدا کردن مفعول در جمله:
- ابتدا فعل جمله را پیدا کنید.
- سپس از خود بپرسید که این فعل به چه کسی یا چه چیزی اثر کرده است؟
واژه یا گروهی که این پرسش را پاسخ دهد، مفعول جمله است.
مثال: او کتاب را خواند. در اینجا «کتاب» مفعول است زیرا فعل «خواندن» روی آن انجام شده است.
