فعل اسنادی و غیراسنادی دو نوع فعل در زبان فارسی هستند.
فعل اسنادی فعلی است که تنها نقش رابط بین نهاد و گزاره را دارد و معنای کاملی ندارد. رایجترین فعل اسنادی «است» است.
- دانشآموزان در کلاس حاضر هستند.
- او معلم خوبی بود.
فعل غیراسنادی فعلی است که معنای کاملی دارد و بر انجام کاری یا داشتن حالتی دلالت میکند.
- دانشآموزان در کلاس درس میخوانند.
- او کتاب را برداشت.
راهنمایی کوتاه:
برای تشخیص فعل اسنادی و غیراسنادی به معنای جمله و نقش فعل توجه کنید.
گامبهگام:
- فعل جمله را پیدا کنید.
- بررسی کنید آیا فعل تنها نقش رابط دارد یا معنای کاملی دارد.
- در صورتی که فعل تنها رابط باشد، اسنادی است و در غیر این صورت غیراسنادی است.
پاسخ نهایی:
فعلهای «هستند» و «بود» اسنادی و فعلهای «میخوانند» و «برداشت» غیراسنادی هستند.
مثال مشابه:
- فعل اسنادی: او خوشحال است.
- فعل غیراسنادی: او دارد کتاب میخواند.
