تحلیل نقش واژه خراسان در جمله "امیر خراسان"
در عبارت "امیر خراسان" ، واژه "خراسان" نقش "مضاف‌الیه" دارد. در این عبارت، "امیر" مضاف و "خراسان" مضاف‌الیه است.
برای درک بهتر، می‌توانیم به ساختار کلی ترکیب‌های اضافی اشاره کنیم. در یک ترکیب اضافی، مضاف واژه‌ای است که به آن "اضافه" می‌شود و مضاف‌الیه واژه‌ای است که پس از آن می‌آید و آن را توصیف یا متعلق به خود می‌کند.
- مضاف (امیر) + مضاف‌الیه (خراسان)
این ساختار نشان می‌دهد که "خراسان" وابسته به "امیر" است و نشان‌دهنده مالکیت یا تعلق آن است.
در مورد اینکه آیا "خراسان" می‌تواند صفت باشد یا خیر، باید گفت که در این ترکیب خاص، "خراسان" به عنوان صفت عمل نمی‌کند؛ بلکه نقش اسمی دارد و به عنوان مضاف‌الیه عمل می‌کند. اگرچه می‌توانیم بگوییم "امیر خراسان" به معنای "امیری که متعلق به یا مربوط به خراسان است" می‌باشد، اما این به معنای صفت بودن "خراسان" نیست.
در عبارت "این امیر خراسان است"، "امیر خراسان" یک واحد اسمی است و "خراسان" همچنان نقش مضاف‌الیه دارد.
