این بیت شعر به این معنی است که گاهی اوقات ظاهر و جسم انسان (گوهر تن) از اصل و ذات او (گوهر اصل) بهتر و ارزشمندتر است.
راهنمایی کوتاه: این بیت شعر در مورد مقایسه ظاهر و باطن انسان است.
- گوهر تن: ظاهر و جسم انسان
- گوهر اصل: اصل و ذات انسان
گامبهگام:
۱) ابتدا باید مفهوم «گوهر تن» و «گوهر اصل» را درک کرد.
۲) سپس باید به مقایسه این دو مفهوم پرداخت.
۳) در نهایت، باید به این نتیجه رسید که گاهی اوقات ظاهر انسان میتواند بهتر از باطن او باشد.
پاسخ نهایی: این بیت شعر به ارزش ظاهری انسان در مقایسه با باطن او اشاره دارد.
مثال مشابه: «ظاهر آراسته، نشانه باطن نیکو نیست».
اگر میخواهی بیشتر یاد بگیری: میتوانی به مطالعه بیشتر در مورد ادبیات فارسی و شعرهای مربوط به این موضوع بپردازی.
